Een nieuw boek: De ondergang van Willem Ragut

Wie was Willem Ragut?

Die vraag hadden Peter Hendrikse (kleinzoon van politieagent Frans Hendrikse te Beverwijk) en Henk Taai (kleinzoon van politieagent Henk Taai te Zaandam).

Op 2 mei 2015 (bijna 71 jaar na de aanslag op Ragut) ontmoetten de twee kleinzonen elkaar in Grand Café de Mail Company op de Dam 7B in Zaandam. Een bijzondere ontmoeting zoals Peter Hendrikse zelf omschreef die aan Henk Taai diverse foto’s van de jaren ’30 van zijn grootvader liet zien op een voetbalveld samen met Willem Ragut. Henk Taai overhandigde zijn boek “De aanslag op Ragut”die hij eerder schreef om zijn grootvader te rehabiliteren. Volgens hem was het frame, waarbinnen de politieagenten tijdens de Tweede Wereldoorlog moesten fungeren, een groot grijs gebied met vele witte en zwarte vegen. Hendrikse en Taai hadden veel vragen over de achtergrond van deze collaborerende politieman. Dat Willem Ragut tijdens de Tweede Wereldoorlog een foute politieagent was, was allang bekend maar wat waren zijn beweegredenen om te kiezen voor het kwaad? Wie was Ragut?

Ragut was een zeer goed opgeleide wetshandhaver, beheerste de Duitse taal in woord en geschrift en beschikte over een zeer goed fysiek. Ragut nam zitting in een comité voor Joodsche vluchtelingen en vocht op 10 mei 1940 tegen de Duitsers tijdens de slag om de Grebbenberg. Waarom zijn foute keuze om te collaboreren?

Er ontstond een vriendschap tussen Peter Hendrikse en Henk Taai die hier samen onderzoek naar deden. Zij kwamen tot een bizarre ontdekking. Dit boek vertelt het ware verhaal achter Willem Marinus Ragut. Een goed gedreven opgeleide militair en politieinspecteur in hart en nieren die boordevol rancune zat. Maar waarom?

Middels dit boek willen Henk Taai en Peter Hendrikse met verbijstering het keerpunt belichten waarin een goed opgeleide politieman radicaliseert.

Belangrijke mededeling:

Hierbij willen Peter Hendrikse en Henk Taai benadrukken geen monument te willen creëren of heroïsche gevoelens te dragen voor de hoofdpersoon Willem Ragut en willen hem, middels dit boek, daartoe ook geen platform te geven. Beide auteurs nemen dan ook direct afstand van zijn activiteiten tijdens de Tweede Wereldoorlog.